تکنیک استفاده از دوربین روی دست
بسیاری اوقات شما به فیلم برداری روی دست نیاز پیدا می کنید شاید به دلیل کمبود تجهیزات، کمبود فضا یا صرفا به دلیل سهولت کار و…
در صورت نیاز به فیلمبرداری روی دست می‌توانید از این نکات استفاده کنید تا نماهای شما روان تر به نظر برسند. اولین چیزی که باید مد نظر داشته باشیم این است که میخواهیم نمای ما یک نمای روی دست به نظر برسد یا نه؟
یعنی آیا میخواهیم تکان های دوربین احساس شوند؟
چون این روش اگر به درستی استفاده شود می‌تواند یک کیفیت تأثیرگذار به فیلم بدهد اما بگذارید فرض کنیم که این را نمی خواهید بلکه می خواهید تصویر شما کاملاً روان باشد. پس با چند نکته شروع می کنیم تا ببینیم چطور می توانیم به این هدف برسیم.
یکی از مهمترین نکات در زمان فیلمبرداری روی دست در صورت امکان استفاده از لنز لرزشگیر است در اینجا لنز مورد علاقه خودم یعنی ۲۴، ۱۰۵ را مثال میزنم.
حالا شما باید لرزشگیر را روشن کنید با این کار به علاوه استفاده از دو دست روی دوربین یک روی لنز و دیگری روی بدنه می توانید دوربین را نزدیک بدن تان نگه دارید و تصاویر نسبتاً یکدستی بگیرید. اگر بند دور گردن دارید آن را به دوربین متصل کنید تا ازدو نقطه تماس یعنی دستها به نقطه سوم در گردن برسید.
البته ما ترجیح می دهیم به جای بند دور گردن از نمایاب زاکوتو استفاده کنیم یعنی بهتر است هنگام فیلمبرداری روی دست تا جای ممکن از تغییر فوکوس اجتناب کنید. اگر دوربین را از انتهای لنز نگه داشته باشید و شروع به تغییر فوکوس کنید می بینی که فقط یک نقطه تماس داریم و دوربین شروع به لرزیدن میکند. تنها مورد استثنا استفاده از نمایاب است وقتی از نمایاب استفاده می کنید سه نقطه تماس دارید، بنابراین تغییر فوکوس و حفظ نما خیلی راحت‌تر انجام می‌شود با این حال بهتر از قبل از شروع فیلمبرداری فوکوس را تنظیم کنید و تغییر فوکوس را به حداقل برسانید چون هر بار دستتان را روی دوربین حرکت دهید احتمال لرزش وجود دارد.
نکته بعدی این است که به جای لنزهای تله از لنزهای عریض تر و نزدیک تر به سوژه استفاده کنید و خواهید دید که در حالت استفاده از لنزهای تله لرزش تصویر مشخص است. پس همیشه بهتر از دو دست بر روی دوربین و در صورت امکان از بند دوربین یا نمایاب استفاده کنید، تغییر فوکوس را به حداقل برسانید و از عریض ترین حالت لنز استفاده کنید.
حالا شاید بخواهید مشخص شود که نما روی دست گرفته شده و تکان های دوربین احساس شوند. اشتباهی که معمولا افراد انجام می دهند این است که این نکات را به کلی نادیده می‌گیرند و فیلمبرداری را با یک دست انجام میدهند ، اما به این صورت فیلم زیاد از حد خام و لرزان شده و تماشای آن برای طولانی مدت سخت می شود پس کاری که می‌کنیم این است که دوربین را به همان شکل بر روی دو دست می گیریم و فقط کمی لرزش به آن اضافه می کنیم. یعنی یک تصویر روان می گیریم و خودمان لرزش را به وجود می آوریم.
ما در یکی از فیلم های مستند با گرفتن دوربین روی دست و حرکت با بعضی از بازیگرها تعداد نمای روی دست ایده آل گرفتیم و آن را به عنوان ترفندی برای پیشبرد داستان استفاده کردیم.