با آن که جمعیت ملت جزیره نشین تایوان چهاربرار هنگ کنک است
صنعت فیلم آن سراپا مقلد هنگ کنگ بوده است و تا چندی پیش در سلطه ی آن قرار داشت .
در دهه ی ۱۹۶۰ موسسه ی دولتی سنترال موشن پیکچرز کرپوریشن فیلم های سینمایی لی هسینگ را سرمایه گذاری می کرد ،
کسی که غالبا به عوان معمار سینمای تایلوان شناخته می شد
و فیلم هایش در درجه ی اول به مسائل مناطق روستایی کور منظر داشتند .
در دهه ی هزار و نهصد و هفتاد با صنعتی شدن سریع تایوان و ارتقای سطخ زندگی مردم
موج فیلم های تاریخی مربوط به هنرهای رزمی و ملودرام های رنگ و روعن زده ی جوانان به بازاری سرازیر شد
که به هر حال بشدت در سلطه ی برادران شاو بود . مثلا بیش از نیمی از ۶۰۸ فیلم سینمایی تولید شده
بین سال های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ در تایوان از گونه های شمشیربازی یا کونگ فو بودند .
اما در اوایل دهه ی ۱۹۸۰ نسل تازه ای از فیلمسازان ، که غالبا در خارج تحصیل کرده بودند
و با هویت فرهگی خویش بخوبی اندک یا متوسط به وجود آوردند
که به واقعیت های روزمره ی کشور خود می پرداخت اما از نظر سبک در نهایت آثار تجربی بودند .
چهره های شاخص سینمای نوین تایوان دو تن هستند : ادوارد یانگ و هو هسیائو هسین .
نخستین فیلم سینمایی یانگ ، روزی کنار ساحل ، با طرح بیگانه سازی در زندگی معاطر شهری ،
بویژه متاثر از آنتونیونی ، نشانه های سینمای مدرن اروپایی را داشت .
فیلم بعدی او ، داستان تایپه نیز با همان ویژه گی ها ، ماجرای زن و شوهر مرفهی را روایت کی کند
که به شکلی نامنتظر در می یابند تغییرات سریع شهر پایتخت موجب فروپاشی روابط آن ها شده است .
یانگ در فیلم ترس آفرین به کارمندی دفتری پرداخته
که در چنبره ی ناهنجاری های اجتماعی همسر و فاسق همسرش را می کشد .
او در سال های اخیرتر در فیلمی سه ساعته به نام یک روز تابستان درخشان با دقتی وسواس آمیز یک جنایت خیابانی را تصویر کرده است
و در آن توصیف دقیقی از جزئیات بافت اجتماعی تایوان در دهه ی ۱۹۶۰ به دست می دهد .
فیلم بعدی او ، باهام کنفوسیوسی یک کمدی معاصر شهری است .
آثار هوهسیائو هسین بیشتر سنتی و نوستالژیگ هستند و به فرهنگ و زندگی خانوادگی چینی ها در دوران پیشاصنعتی گرایش دارند .
تقریبا همه ی فیلم های او تا به امروز – پسرهایی از فنگ کویی ، تابستانی در خانه ی پدربزرگ ، غبار در باد ،
دختر نیل . سردرگمی و تاثیرات ویرانگر زندگی شهری مردمی را منعکس می کنند که بتازگی از روستا به شهر آمده اند .
برخی از آثار هو از جمله زمانی برای زندگی و زمانی برای مرگ در قالب روزشمار خانوادگی ساخته شده اند ،
در این فیلم سه نسل از روستاییان چینی تصویر شده که به شهر مهاجرت کرده اند و می کوشند با کسور در حال مدرن شدن خود کنار بیایند .
هو در فیلم بعدی مگنوم اپوس شهری اندوه زده به سرنوشت خانواده ای تایوانی در جریان پس گرفتن جزیره ی تایوان از ژاپن و سپردن آن به دست چینی ها می پردازد .
فیلم استاد عروسک گردان که در مکان واقعی در جومه ی شهر فوجان فیملبرداری شده ،
زندگینامه ای ۱۴۲ دقیقه یی از عروسک گردان قدیمی ، بی تی ین لو را ارائه داد
و جایزه ی ویژه ی داوران جشنواره ی کن را گرفت .
چهره های دیگر سینما ی نوین تایوان عبارتند از چانگ یی – فرد تان – ریچارد جن و آنگ لی برنده ی خرس طلایی
از جشنواره ی برلین و فیلمی به نام بخور ، بنوش ، مرد زن .
سینمای تایوان با پایان دهه ی ۱۹۹۰ به اوج شکوفایی خود رسید و از ۱۹۸۶ به بعد موفق شد
صنعت فیلم خود را مستحکم کند .تایوان ، در مقایسه با ۱۲۹ فیلم در هنگ کنگ ،
سالانه ۱۰۶ فیلم سینمایی در داخل کشور تولید می کند و در ۱۹۹۰ از نظر مالی ، مکان فیلمبرداری و پرسنل رابطه ی آن با هنگ کنگ هر روز بیشتر شده است .