اصطلاحات سینمایی و نمایشی

اصطلاحات سینمایی و نمایشی

– کارگردان: فردی که مسئولیت کلیه امور هنری و فنی ساخت یک فیلم یا نمایش را بر عهده دارد و ایده اصلی اثر را به تصویر می‌کشد.

– فیلمنامه نویس: نویسنده‌ای که داستان، صحنه‌ها، شخصیت‌ها و دیالوگ‌های یک فیلم را به صورت نوشتاری آماده می‌کند.

– بازیگر: فردی که نقش یک شخصیت در فیلم یا نمایش را بازی می‌کند.

– تهیه‌کننده: فرد یا تیمی که مسئول تأمین منابع مالی و سازماندهی فرآیند تولید یک فیلم یا نمایش است.

– دستیار کارگردان: فردی که به کارگردان در اجرای وظایف فنی و عملیاتی کمک می‌کند.

– فوتوگرافر: فرد مسئول عکاسی و تصویربرداری در فیلم یا نمایش.

– صدابردار: فرد مسئول ضبط و پردازش صداها در فیلم یا نمایش.

– نورپرداز: فرد مسئول طراحی و کنترل نور در صحنه‌های فیلم یا نمایش.

– تدوینگر: فرد مسئول برش و ترتیب صحنه‌های فیلم و اضافه و کم کردن پلان ها و سکانس ها.

– جلوه‌های ویژه: افکت‌های ویژه و تصاویر سه‌بعدی که به صورت دیجیتال به فیلم اضافه می‌شوند.

– منشی صحنه: شخص مسئول نظارت بر اجرای صحنه‌ها، بازیگران و عناصر فنی در طول ساخت یک فیلم یا نمایش.

– لوکشن منیجر: شخص مسئول پیدا کردن و تعین مکان‌های مناسب برای فیلمبرداری.

– استودیو: محل بسته برای صحنه‌های داخلی فیلمبرداری که دارای تجهیزات حرفه‌ای برای نورپردازی، صدابرداری و تصویربرداری است.

– پست‌پروداکشن: مرحله پس از فیلمبرداری که شامل تدوین، جلوه‌های ویژه، صدابرداری و تصحيح رنگ است.

– کاستینگ دایرکتور: فرد مسئول انتخاب بازیگران و تعیین نقش‌های آن‌ها در فیلم یا نمایش.

– طراح لباس: شخص مسئول طراحی و انتخاب لباس‌های بازیگران بر اساس شخصیت‌های آن‌ها.

– طراح صحنه: فرد مسئول طراحی صحنه‌های فیلم یا نمایش بر اساس نیاز داستان و ایده کارگردان.

– طراح گریم: شخص مسئول طراحی و اجرای گریم بازیگران بر اساس نقش‌های آن‌ها.

– استاد تئاتر: فرد مسئول هدایت بازیگران در اجرای صحنه‌ها و دستورات کارگردان.

– صداگذار: فرد مسئول اضافه کردن صداهای جلوه‌های ویژه و صداهای محیطی به فیلم یا نمایش.

– آهنگساز فیلم: فرد مسئول ساخت و اجرای موسیقی متن فیلم یا نمایش.

– تدوین صدا: فرد مسئول ترتیب و تنظیم صداهای ضبط شده در فیلم یا نمایش.

– روابط عمومی: تیم مسئول ارتباط با رسانه‌ها، تبلیغات و جوامع برای اطلاع‌رسانی درباره فیلم یا نمایش.

– پخش کننده فیلم: شخص مسئول مذاکره با شبکه‌های تلویزیونی یا سینماها برای فروش حق پخش فیلم یا نمایش.

– منتقد فیلم: فرد مستقل که نقد و بررسی فیلم‌ها را بر اساس جنبه‌های هنری، تکنیکی و داستانی انجام می‌دهد.

– جانشین تولید: شخص مسئول کمک به تهیه‌کننده در برنامه‌ریزی و اجرای امور تولید.

– استوربورد آرتیست: فرد مسئول طراحی و اجرای تصاویر سناریو بر روی صفحات استوربورد به منظور راهنمای کارگردان در فیلمبرداری.

– عکاس: فرد مسئول عکاسی در جلسات عکاسی برای تبلیغات یا پوسترهای فیلم.

– ابزورد: پوچ گرا

– آکتور: بازیگر مرد

– آکتورس: بازیگر زن

– آنتاگونیست: ضد قهرمان

– آمفی تئاتر: تالار، محوطه ی وسیع و گرد

– آرتیست: هنرمند

– آوانگارد: پیشرو

– آوان سن: قسمت جلوی صحنه، پروسینیوم

– اکشن (اکسیون): عمل

– استتیک: زیبایی شناسی

– اکت.پرده: پرده، فصلی از نمایشنامه

– اور اکت: به معنای اغراق در بازیگری است، زمانی که یک بازیگر واکنش‌ها و حرکات خود را به‌صورت افراطی و بیش‌ازحد نمایشی نشان می‌دهد.

– اکتینگ: بازیگری

– بازی در بازی: شیوه ای در نمایش نامه و اجرای نمایش که در آن یک بازیگر یا بازیگران در بخش هایی از نمایش، نقش دیگری غیر از نقش خود را بازی می کنند. مثلآ در نمایش نامه “مرگ یزد گرد” اثر “استاد بهرام بیضایی” آسیابان که متهم به قتل “یزد گرد” است، در بخشی از نمایش برای نشان دادن آن چه که اتفاق افتاده است، نقش “یزد گرد” را بازی می کند و زن آسیابان، نقش آسیابان را بازی می کند.

– پلاتو: کف سن، صحنه ی نمایش

– پرسوناژ: اشخاص نمایش، معنای اصلی پرسوناژ، ماسک یا نقاب است.

– پروتاگونیست: قهرمان نمایش

– پیس: نمایش نامه

– تریلوژی: نمایش نامه سه قسمتی مربوط به هم و دنبال هم. یکی از مشهور ترین تریلوژی ها، تریلوژی “اورستیا” اثر “اشیل”، نمایش نامه نویس یونانی است.

– تروپ: دسته، مجموع بازیگران یک تئاتر

– دیالوگ: گفت و گو

– درام: نمایش، به انواع نمایش خواه شاد یا غم انگیز گفته می شود.

– دراماتیک: نمایشی

– دراماتیست: نمایش نامه نویس

– رژیسور: کسی که نمایش را پس از کارگردان در اجرا های عمومی رهبری و راهنمایی می کند .

– سوفلور: متن رسان، کسی که وظیفه ی رساندن دیالوگ ها را به بازیگر ، بدون اینکه تماشاگر متوجه بشود ، به عهده دارد.
سوفلور ها در گودال هایی که کف سن تعبیه شده بودند جا می گرفتند و به این ترتیب تماشاگر آن ها را نمی دید.

– سن: صحنه ی نمایش، قسمتی از یک پرده ی تئاتر، مثلا در دوره ی “شکسپیر”، نمایش نامه ها به پنج پرده و هر پرده به چند صحنه تقسیم می شد.

– کمیک: خنده دار

– کاراکتر: شخصیت، خصلت، منش

– کر: همسرایان

– کمدی: نمایش مفرح، خنده آور

– متورانسن: کارگردان پیس روی سن

– میم: بازی ساکت (بدون کلام) و کسی که این بازی را می کند.

– ماسک: صورتک

– میزانسن: کاگردانی و رهبری امور نمایش، راهنمایی هنر پیشگان و تنظیم صحنه ها و موقعیت های نمایش و حرکات بازیگران

– میمیک: حالت چهره ی بازیگر در هنگام ایفای نقش

– واریته: گوناگونی، نمایش گوناگون و متنوع

اصطلاحات مرتبط با تولید و کارگردانی فیلم

• نمای باز (Wide Shot): تصویری که محدوده وسیعی از صحنه را نشان می‌دهد.
• کلوزآپ (Close-up): تصویری از چهره یا یک بخش خاص از بدن یا شیء.
• لانگ شات (Long Shot): نمایی که از فاصله دور گرفته می‌شود و اغلب شخصیت کامل و محیط اطراف را نشان می‌دهد.
• مدیوم شات (Medium Shot): تصویری که شخصیت را از کمر به بالا نشان می‌دهد.
• شات معکوس (Reverse Shot): تصویری که به شخصیت یا شیء‌ای که پیش از این دیده شده، باز می‌گردد.
• اورشولدر شات (Over the Shoulder Shot): شاتی که از بالای شانه یکی از شخصیت‌ها گرفته می‌شود.
• تراکینگ شات (Tracking Shot): دوربین به‌طور پیوسته با حرکت کاراکتر یا شیء حرکت می‌کند.
• پن (Pan): حرکت افقی دوربین بر روی محور ثابت.
• تیلت (Tilt): حرکت عمودی دوربین بر روی محور ثابت.
• زووم (Zoom): بزرگنمایی یا کوچکنمایی تصویر بدون حرکت فیزیکی دوربین.
• دالی (Dolly): حرکت دوربین به جلو یا عقب بر روی یک مسیر صاف.
• استیدی‌کم (Steadicam): دستگاهی که دوربین را پایدار نگه می‌دارد تا شات‌های نرم و روان داشته باشد.
• کرین شات (Crane Shot): شات‌هایی که با حرکت دوربین روی یک جرثقیل گرفته می‌شوند.
• تایم‌لپس (Time-lapse): نمایش فشرده زمانی که در آن رویدادها با سرعت زیاد نشان داده می‌شوند.
• اسلوموشن (Slow Motion): نمایش کند حرکت‌ها برای افزایش جزئیات یا ایجاد حس دراماتیک.
• شات معکوس (Reverse Shot): بازگشت به تصویری که قبلاً دیده شده است.
• کات (Cut): برش و تغییر ناگهانی بین دو شات.
• مونتاژ (Montage): توالی سریع شات‌ها برای نمایش پیشرفت یا تغییر در زمان.
• دیالوگ (Dialogue): مکالمات بین شخصیت‌ها.
• وویس اور (Voice-over): صدایی که بر روی تصویر شنیده می‌شود ولی گوینده آن در صحنه حضور ندارد.
• اکشن (Action): فرمانی که کارگردان برای شروع بازی یا حرکت می‌دهد.
• کات بورد (Clapboard): تخته‌ای که برای مشخص کردن شماره شات و صحنه قبل از ضبط استفاده می‌شود.
• ادیت (Edit): فرآیند برش، تنظیم و چیدمان شات‌ها برای ساخت نسخه نهایی فیلم.
• استوری‌بورد (Storyboard): یک سری تصاویر یا نقاشی‌ها که صحنه‌ها و ترتیب آنها را به تصویر می‌کشد.
• پایلوت (Pilot): قسمت آزمایشی یک سریال تلویزیونی که برای ارزیابی ساخته می‌شود.
• بوم (Boom): میکروفونی که روی یک میله بلند قرار دارد و برای ضبط صدای بازیگران استفاده می‌شود.
• سکانس (Sequence): مجموعه‌ای از شات‌ها که به یک موضوع یا رویداد خاص می‌پردازد.
• پروپ (Prop): اشیاء مورد استفاده بازیگران در صحنه‌ها.
• ست (Set): محل فیلم‌برداری که می‌تواند واقعی یا ساخته شده باشد.
• کاتاوِی (Cutaway): شاتی که برای قطع صحنه اصلی و نمایش یک لحظه دیگر استفاده می‌شود.
• اینسرت (Insert): شات‌هایی که برای نمایش جزئیات نزدیک به کار می‌روند.
• لیپ سینک (Lip Sync): هماهنگ کردن حرکت لب‌ها با صدای دیالوگ یا آهنگ.
• استاپ موشن (Stop Motion): تکنیکی که در آن هر فریم جداگانه عکسبرداری شده تا حرکت‌های آهسته شیء ساخته شود.
• بک‌لایت (Backlight): نوری که از پشت کاراکتر تابیده می‌شود تا او را از پس‌زمینه جدا کند.
• کی لایت (Key Light): نور اصلی که بر روی سوژه تابانده می‌شود.
• فیل لایت (Fill Light): نوری که برای کاهش سایه‌های کی لایت استفاده می‌شود.
• لوکیشن (Location): مکانی که فیلم‌برداری خارج از استودیو انجام می‌شود.
• دوبله (Dubbing): جایگزینی صدای اصلی فیلم با زبان دیگر یا اصلاح صدای دیالوگ‌ها.
• استند-این (Stand-in): فردی که به جای بازیگر اصلی برای تمرین یا تنظیم صحنه قرار می‌گیرد.
• بادی دابل (Body Double): فردی که به جای بازیگر اصلی در صحنه‌های دشوار یا خطرناک ظاهر می‌شود.
• فید (Fade): انتقالی که به تدریج تصویر را تیره یا روشن می‌کند.
• دیزالو (Dissolve): انتقالی که در آن یک تصویر به تدریج محو شده و تصویر دیگر جایگزین می‌شود.
• ماسک (Mask): قسمتی از تصویر که پوشیده یا تاریک شده است تا تمرکز بر بخش‌های خاص ایجاد شود.
• میکس (Mix): ترکیب چند لایه صوتی برای ساخت یک صدای نهایی.
• ساندترک (Soundtrack): مجموعه‌ای از موسیقی و صداهای مورد استفاده در فیلم.
• پست پروداکشن (Post-production): فرآیندهای پس از فیلم‌برداری، شامل ویرایش، صداگذاری و تصحیح رنگ.
• کال شیت (Call Sheet): برنامه روزانه فیلم‌برداری که شامل زمان و مکان حضور عوامل و بازیگران است.
• وارپ (Wrap): اعلام پایان یک روز فیلم‌برداری یا پایان کلی پروژه.
• پروتگونیست (Protagonist): شخصیت اصلی یا قهرمان داستان.
• آنتاگونیست (Antagonist): شخصیت یا نیروی مخالف پروتاگونیست در داستان.

اصطلاحات مرتبط با فیلم‌نامه‌نویسی و داستان‌پردازی

• اکت (Act): بخش‌های اصلی ساختار داستانی یک فیلم یا نمایش. به طور معمول فیلم‌ها به سه اکت تقسیم می‌شوند: مقدمه، میانه و پایان.
• پیرنگ (Plot): توالی رویدادها و داستانی که فیلم روایت می‌کند.
• زیربنای داستان (Subplot): داستان فرعی که به موازات پیرنگ اصلی جریان دارد و گاهی به تکمیل آن کمک می‌کند.
• کاتالیزور (Catalyst): رویدادی که داستان را به حرکت درمی‌آورد یا تغییرات عمده‌ای در روند آن ایجاد می‌کند.
• پره-پروداکشن (Pre-production): مرحله آماده‌سازی قبل از فیلم‌برداری شامل نگارش فیلم‌نامه، انتخاب بازیگران و طراحی صحنه.
• کلیشه (Cliché): عناصر داستانی که به دلیل استفاده مکرر و تکراری، قابل پیش‌بینی و بی‌مزه شده‌اند.
• کاراکتر (Character): شخصیت یا فردی که در داستان حضور دارد.
• آرک شخصیت (Character Arc): تحول یا تغییراتی که شخصیت در طول داستان تجربه می‌کند.
• طرح کلی (Treatment): خلاصه‌ای از داستان فیلم که معمولاً شامل شخصیت‌ها و رویدادهای اصلی است.
• صحنه (Scene): واحد کوچکتری از داستان که در یک زمان و مکان مشخص رخ می‌دهد.
• پلات توییست (Plot Twist): تغییر ناگهانی و غیرمنتظره در روند داستان.
• دراماتورژی (Dramaturgy): مطالعه ساختار و تکنیک‌های نمایشنامه و داستان.
• دیالوگ‌نویسی (Dialogue Writing): نوشتن مکالمات بین شخصیت‌ها.
• اکسپوزیشن (Exposition): ارائه اطلاعات ضروری درباره شخصیت‌ها، موقعیت‌ها یا رویدادهای پیشین که برای درک داستان لازم است.
• کشمکش (Conflict): تضاد یا مشکلی که شخصیت‌ها با آن روبرو هستند و محرک اصلی داستان است.
• تم (Theme): موضوع یا پیام اصلی داستان.
• گره‌افکنی (Inciting Incident): رویداد یا لحظه‌ای که شروع کشمکش اصلی داستان است.
• کلایمکس (Climax): اوج داستان که در آن کشمکش به نهایت خود می‌رسد.
• پایان‌بندی (Resolution): نتیجه‌گیری یا حل و فصل نهایی داستان.
• فلاش‌بک (Flashback): صحنه‌هایی که به رویدادهای گذشته بازمی‌گردند تا زمینه بیشتری برای داستان ارائه دهند.
• فلاش‌فوروارد (Flashforward): صحنه‌هایی که آینده را نمایش می‌دهند.
• سکانس رویا (Dream Sequence): صحنه‌ای که نشان‌دهنده یک رویا یا تصور ذهنی است.
• صداگذاری داخلی (Internal Monologue): صدای درونی شخصیت که افکار و احساساتش را به تصویر می‌کشد.
• مک‌گافین (MacGuffin): شیء یا هدفی که محرک داستان است اما اهمیت واقعی ندارد.
• نقشه‌ای از زمان (Timeline): ترتیب زمانی رویدادهای داستان.
• پرداخت شخصیت (Character Development): گسترش و تعمیق شخصیت‌ها در طول داستان.
• درام (Drama): ژانری که به کشمکش‌های واقعی و احساسات انسانی می‌پردازد.
• کمدی (Comedy): ژانری که هدفش ایجاد خنده و سرگرمی است.
• فاجعه‌بار (Tragedy): ژانری که به موضوعات سنگین و اغلب تراژیک و غم‌انگیز می‌پردازد.
• ضد قهرمان (Anti-hero): شخصیتی که دارای ویژگی‌های قهرمانانه نیست اما همچنان مرکز توجه داستان است.
• کلیف‌هنگر (Cliffhanger): پایان صحنه یا داستان که معلق است و باعث تعلیق و انتظار بیشتر برای ادامه می‌شود.
• دیالوگ زیرمتنی (Subtext): لایه پنهان از معنا که در پشت دیالوگ‌ها نهفته است.
• بک‌استوری (Backstory): اطلاعات مربوط به گذشته شخصیت‌ها که به داستان کنونی کمک می‌کند.
• موتیف (Motif): عنصری تکراری در داستان که معنای خاصی را به ذهن متبادر می‌کند.
• ساختارشکنی (Deconstruction): تغییر یا بازنگری کلیشه‌ها و اصول سنتی یک ژانر.
• تضاد درونی (Internal Conflict): کشمکشی که درون شخصیت و بین افکار و احساسات او رخ می‌دهد.
• تضاد بیرونی (External Conflict): کشمکشی که شخصیت با نیروهای بیرونی مانند دیگر شخصیت‌ها، جامعه یا طبیعت دارد.
• پایلوت (Pilot Episode): اولین قسمت از یک سریال که برای آزمایش و ارزیابی سریال ساخته می‌شود.
• راوی غیرقابل اعتماد (Unreliable Narrator): شخصیتی که اطلاعات داستانی را به گونه‌ای منتقل می‌کند که ممکن است ناقص یا نادرست باشد.
• دوباره‌نویسی (Rewrite): اصلاح و بازبینی مجدد فیلم‌نامه برای بهبود آن.
• پویش (Pitch): ارائه یک ایده یا فیلم‌نامه برای دریافت سرمایه‌گذاری یا تولید.
• اکسپنشن (Expansion): گسترش داستان یا شخصیت‌ها برای ایجاد تنوع بیشتر در پیرنگ.
• بیت (Beat): کوچک‌ترین واحد دراماتیک در یک صحنه که نشان‌دهنده تغییر احساس یا کنش است.
• سردرگمی (Red Herring): عنصری در داستان که بیننده یا خواننده را گمراه می‌کند.
• فوکوس (Focus): تمرکز بر یک شخصیت یا موضوع خاص در داستان.
• راوی سوم شخص (Third Person Narrator): روایت داستان از دیدگاه شخص سوم، بدون حضور درونی در شخصیت‌ها.
• راوی اول شخص (First Person Narrator): داستانی که از دیدگاه شخصیت اصلی روایت می‌شود.
• ساختار سه‌پرده‌ای (Three-Act Structure): تقسیم داستان به سه بخش اصلی: معرفی، درگیری و نتیجه‌گیری.
• سکانس آغازین (Opening Sequence): اولین صحنه یا مجموعه صحنه‌هایی که فضای داستان را معرفی می‌کنند.
• تعلیق (Suspense): ایجاد احساس انتظار و تنش در مخاطب در مورد اتفاقات آینده.
• میزانسن (Mise-en-scène): چیدمان عناصر در صحنه و نحوه نمایش آن‌ها.

اصطلاحات مرتبط با ژانرها و سبک‌های سینمایی

• ژانر (Genre): دسته‌بندی فیلم‌ها بر اساس موضوع، فرم و محتوای آن‌ها.
• علمی‌تخیلی (Science Fiction): ژانری که به موضوعات تخیلی بر پایه علم و فناوری می‌پردازد.
• فانتزی (Fantasy): ژانری که در آن داستان‌ها در دنیایی خیالی و اغلب جادویی اتفاق می‌افتند.
• وحشت (Horror): ژانری که هدف آن ایجاد ترس، وحشت یا شوک در بیننده است.
• اکشن (Action): ژانری که تمرکز بر صحنه‌های پرتحرک و هیجان‌انگیز دارد.
• ماجراجویی (Adventure): ژانری که شخصیت‌ها را درگیر سفرها و ماجراجویی‌های پرریسک می‌کند.
• درام روانشناختی (Psychological Drama): ژانری که به بررسی مسائل روانی و درونی شخصیت‌ها می‌پردازد.
• تریلر (Thriller): ژانری که بر تعلیق، هیجان و کنجکاوی تمرکز دارد.
• معمایی (Mystery): ژانری که حول حل معما یا جنایت پیچیده شکل می‌گیرد.
• فیلم نوآر (Film Noir): سبک سینمایی که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ میلادی رواج داشت و ویژگی‌هایش شامل داستان‌های جنایی، فضای تاریک و شخصیت‌های ضد قهرمان است.
• کمدی رمانتیک (Romantic Comedy): ژانری که داستان‌های عاشقانه با طنز ترکیب می‌شوند.
• فیلم بیوگرافی (Biopic): فیلمی که داستان زندگی یک شخصیت واقعی را روایت می‌کند.
• فیلم مستند (Documentary): ژانری که بر ثبت و روایت واقعیات یا رویدادهای واقعی تمرکز دارد.
• وسترن (Western): ژانری که در غرب وحشی آمریکا و معمولاً در دوران قدیم رخ می‌دهد.
• فیلم هنری (Art Film): فیلمی که به عنوان اثری خلاقانه و هنری شناخته می‌شود و تمرکز کمتری بر تجاری‌سازی دارد.
• کمدی سیاه (Dark Comedy): ژانری که به موضوعات تاریک و ناخوشایند با طنز می‌پردازد.
• سینمای تجربی (Experimental Film): فیلم‌هایی که به شیوه‌های غیرسنتی و نوآورانه تولید می‌شوند.
• انیمیشن (Animation): ژانری که با استفاده از تکنیک‌های متحرک‌سازی به‌جای فیلم‌برداری از بازیگران واقعی ساخته می‌شود.
• موزیکال (Musical): ژانری که بخش قابل توجهی از داستان آن از طریق موسیقی و آواز روایت می‌شود.
• فیلم جنگی (War Film): ژانری که به موضوعات جنگ و درگیری‌های نظامی می‌پردازد.
• دلهره‌آور (Suspenseful): فیلمی که حس تعلیق و دلهره را در بیننده تقویت می‌کند.
• سینمای صامت (Silent Cinema): فیلم‌هایی که در دوران قبل از پیدایش صدا تولید می‌شدند و از زبان بدن و زیرنویس‌ها برای انتقال داستان استفاده می‌کردند.
• سینمای مستقل (Independent Cinema): فیلم‌هایی که خارج از سیستم استودیوهای بزرگ و اغلب با بودجه‌های کمتر ساخته می‌شوند.
• فیلم کلاسیک (Classic Film): فیلم‌هایی که به دلیل کیفیت بالا یا تاثیرگذاری فرهنگی به عنوان آثار ماندگار شناخته می‌شوند.
• فیلم حماسی (Epic Film): ژانری که داستان‌های بزرگ و گسترده‌ای با موضوعات تاریخی، افسانه‌ای یا اساطیری روایت می‌کند.
• فیلم کالت (Cult Film): فیلم‌هایی که علیرغم عدم موفقیت تجاری، با گذر زمان طرفداران پرشوری پیدا می‌کنند.
• فیلم جاده‌ای (Road Movie): ژانری که در آن شخصیت‌ها در یک سفر جاده‌ای شرکت می‌کنند و در طول سفر دچار تحول می‌شوند.
• سینمای پست‌مدرن (Postmodern Cinema): سبک سینمایی که به استفاده از تکنیک‌های غیرخطی، ارجاع به فرهنگ عامه و بازنگری مفاهیم سنتی می‌پردازد.
• فیلم خانوادگی (Family Film): فیلمی که مناسب تماشای تمامی اعضای خانواده است و دارای محتوای اخلاقی یا آموزشی است.
• فیلم تاریخی (Historical Film): ژانری که داستان‌های تاریخی و واقعی را روایت می‌کند.
• فیلم پلیسی (Crime Film): ژانری که بر جنایت‌ها، تحقیقات پلیسی و مجرمان تمرکز دارد.
• فیلم دادگاهی (Courtroom Drama): ژانری که به موضوعات حقوقی و دادرسی‌های دادگاهی می‌پردازد.
• فیلم ابرقهرمانی (Superhero Film): ژانری که شخصیت‌های دارای قدرت‌های ویژه یا فراانسانی در مرکز داستان قرار می‌گیرند.
• سینمای نوول واگ (Nouvelle Vague): جنبش سینمایی فرانسه در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ که به سبک روایی غیرمعمول و استفاده از دوربین‌های سبک معروف است.
• فیلم درام اجتماعی (Social Drama): ژانری که به موضوعات اجتماعی و مسائل فرهنگی و اقتصادی می‌پردازد.
• فیلم سورئال (Surreal Film): ژانری که بر استفاده از تصاویر و داستان‌های غیرواقعی و فراواقع‌گرا تمرکز دارد.
• فیلم آخرالزمانی (Apocalyptic Film): ژانری که به زندگی پس از یک فاجعه جهانی یا نابودی تمدن می‌پردازد.
• فیلم کاراگاهی (Detective Film): ژانری که به بررسی و حل معماها و جنایات توسط کاراگاهان می‌پردازد.
• فیلم زامبی (Zombie Film): ژانری که داستان آن حول محور موجودات زامبی و حمله آن‌ها به انسان‌ها می‌چرخد.
• فیلم جاسوسی (Spy Film): ژانری که به ماجراجویی‌ها و مأموریت‌های جاسوس‌ها می‌پردازد.
• فیلم کمدی اسلپ‌استیک (Slapstick Comedy): ژانری که بر حرکات و شوخی‌های فیزیکی اغراق‌آمیز و کمدی‌های بصری تمرکز دارد.
• فیلم عاشقانه (Romance Film): ژانری که تمرکز بر روابط عاشقانه و احساسات بین شخصیت‌ها دارد.
• سینمای آسیایی (Asian Cinema): فیلم‌هایی که توسط فیلم‌سازان آسیایی تولید می‌شوند و اغلب سبک و فرم خاص خود را دارند.
• فیلم ایتالیایی نئورئالیسم (Italian Neorealism): جنبشی سینمایی در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ ایتالیا که بر فیلم‌برداری در مکان‌های واقعی و با داستان‌های مربوط به طبقه کارگر تمرکز داشت.