سینمای ترکمنستان

تیزر اپیزود فیلم
پخش ویدیو

سینمای ترکمنستان که با تاسیس ترکن فیلم در سال ۱۹۶۱ نهادینه شد ابتدا در ۱۹۲۶ در عشق آباد پایتخت کشور آغاز شد .

 در میان نخستین فیلم هایی که در آن جا ساخته شد تشنگی های زمین در سال ۱۹۳۰ از یولی رایزمنی یک مستند سینمایی

 در مورد احداث یک کانال در دل بیابان برای استودیوی وستک – کینو را می توان نام برد که نخستین فیلم ناطق شوروی نیز محسوب می شود . 

چون در سال ۱۹۳۱ روی آن گفتار و موسیقی گزاشتند .

تا دهه ی ۱۹۶۰ با این یک استثناء تنها معدود فیلم قابل ذکر در این کشور تولید شد .

تا آن که در این دهه کارگردان های تعلیم دیده از جمله بولات منصورف ، متولد ۱۹۳۷ و حاجی قلی نارلیف متولد ۱۹۳۷

 کار خود را در صنعت سینمای ترکمنستان آغاز کردند .

نخستین فیلم منصورف رقابت در سال ۱۹۶۷ ضمنا نخستین فیلم سینمایی یک کارگردان بومی به جنگ طولانی قبایل ترکمن 

با کردهای ایرانی پرداخت که فیلمبرداری آن را نارلیف برعهده داشت .

این دو کارگردان بار دگیر در فیلم رفع تشنگی در سال ۱۹۶۷ اقتباسی از یک رومان روسی درباره ی کندن 

یک کانال مدرن در بیابان های قراقوم و فیلم دختر برده در سال ۱۹۷۰ همکاری کردند ، که فیلم اخیر را معمولا بهترین فیلم مشترک آن دو میشناسند .

دختر برده با نگاهی دقیق به گذشته ی این ملت و با شیوه پردازی درخشانی به صورت رنگی و پرده عریضی فیلمبرداری شده

 و به برخورد انفجار آمیز دو فرهنگ باستانی ترکمن و ایرانی با آرمان های انقلابی و اروپایی می پردازد .

نارلیف نیز با فیلم عروس به کارگردان سرشناسی بدل شد.

سینمای ترکمنستان

عروس روایتی است از شجاعت زنی ترکمن که با پیداری بسیار منتظر می ماند تا شوهرش از جنگ جهانی دوم باز گردد .

این فیلم در سال ۱۹۷۲ جایزه ی ویژه داوران جهانی لوکارنو را نسیب نارلیف کرد .

قالب فیلم های بعدی نارلیف وقتی که زنی اسب زین می کند حرف ناگفتنی ، جمال همگی بر نقش زن در جامعه اسلامی متمرکز شده اند .

اما فیلم مانکورت ها استعاره ای است از نظام های تمامیت خواه که از رمان روزی که بیش از صد سال طول کشید نوشته ی چنگیز آیماتوف اقتباس شده است .

این فیلم بسیار تاثیر گذار و ضمنا آخرین فیلم تولید استودیویی ترکمن فیلم ماجرای قبیله ای باستانی است که سلحشوران قبابل دیگر را به دام می اندازد

 و آن قدر شکنجه اشان می کند تا خاطره ها و امیالشان منهدم شود .

سپس این قربانیان هم چو شهروندان کشور استبدادی به برده های رام بدل می شوند ، در حالی که نه چیزی از گذشته ی خود به یاد می آورند و نه امیدی به آینده دارند .

سینمای ترکمنستان

سینمای ترکمن مانند غالب کشورهای آسیای مرکزی از نظر تکنیکی فقیر اما از لحاض آفرینندگی و معنویت پر بار است .

در این جا سنت پسندیده ای در باب تولید فیلم های سینمایی برای کودکان یا درباره ی کودکان وجود دارد 

که برخی از این فیلم ها از بهترین آثار سینمای ترکمنستان هستند .

مرد بارآوردن در سال ۱۹۸۲ از عثمان سفرف متولد ۱۹۳۸ و وقتی پدرم باز گردد در سال ۱۹۸۲ و فرزند

 پسر در سال ۱۹۸۲ از خال ممد کاکابایوف متولد ۱۹۳۹ . با این حال سینمای ترکمنستان که از کوچکترین جمهوری های آسیای مرکزی است

 با جمعیت ۳٫۸ میلیون نفر بدون سرمایه گذاری خارجی با مشکلات فراوانی روبرو است .

نارلیف در این باره گفته است ما باید سال ها تلاش کنیم تا ابتدا به تکنولوژی دست بیابیم و سپس به پول بیاندیشیم .

این گفته در مورد فقیر ترین ایالت شوروی پیشین راه حلی معقولی به نظر می رسد .

ارتباط از طریق واتس اپ
ارسال