آشنایی با سینمای قرقیزستان
استودیوی قرقیز فیلم در سال ۱۹۴۲ در پایتخت قرقیزستان ، فرونره ( اکنون بیشکک ) ،
اکیف در ۱۹۵۸ از انستیتوی سینمای لنینگراد فارغ التحصیل شد اما آموزش فیلمنامه نویسی و کارگردانی را در گوس کینو ادامه داد .

سالیوا در جریان اشتراکی شدن مزارع در سال ۱۹۳۰ به دست مسلمانان کشته شد .
نخستین فیلم سینمایی دراماتیک او ، آسمان کودکی ما ( ۱۹۶۷ ) ، یکی از آثار دوران ساز قرقیزستان شد .
اکیف در یان فیلم تاثیرات گذر از فرهنگ چادرنشینی در دهه ی ۱۹۲۰ را دراماتیزه کرده است .
او پس از کارگردانی فیلم عمیقا روانکاوانه ی آسمان کودکی ما ( ۱۹۶۷ ) فیلمی به میراث ( ۱۹۷۰ )
در ساخت دیالوگی است میان مردی کهنسال بر لب گور با همسرش . فیلم های دیگر او ، وحشی ( ۱۹۷۴ ) ، حکایتی است
اسطوره یی در باب دوستی یک پسر با یک گرگ ، و فیلم سیب سرخ (۱۹۷۵) بر اساس رمان معاصری از آیتماتف .
اما شاهکار اکیف ، نسل یوزپلنگ های برفی ( ۱۹۸۵ ) از حماسه ای شفاهی درباره ی قهرمان فرهنگی قرقیز ، کوشوشاش ، اقتباس شده است
و مبارزات کوشوشاش در راه نجات ملت خود از دست دشمنان طبیعی و انسانی تا پای مرگ را روایت می کند .
اکیف این فیلم را با شکوه و جلال افسانه یی ، متناسب با ساختار منظوم دوران قصه به تصویر در آورده است .
او در سال های اخیرتر با مشارکت قرقیزستان و سوریه فیلمی به نام سراب های عشق ( ۱۹۸۷ ) ،
تصویری از رنسانس شرق در خیوه و بخارا در دوران تیموریان ، و همچنین فیلم چنگیز خان
( محصول مشترک قرقیزستان / ایتالیا / چین ، ۱۹۹۳ ) را کارگردانی کرده است .

بولوتبک ( بولوت ) شمسیف فارغ التحصیل وجیک است و فیلم پایان نامه اش ، مستند
کوتاهی به نام ماناسچی ( همچنین به نام شاعران ماناس ، ۱۹۶۵ ) ، در ۱۹۶۶ جایزه ی اول جشنواره ی ابرهاوزن را ربود .
دومین فیلم کوتاهش ، گله دار ( ۱۹۶۶ ) ، نیز چندین جایزه ی جهانی نصیب او کرد ، اما با نخستین فیلم سینمایی خود ،
شکیک تفنگ در گذرگاه کوهستانی ( همچنین به نام شلیکی در گذرگاه کاراش ، ۱۹۶۷ ) ، که در آن بازآفرینی تاریخ
و صحنه های هیجان انگیز پرجمعیت را با استادی کارگردانی کرده بود شهرت شافت .
این فیلم به زندگی یک دزد اسب در دوران پیش از انقلاب می پردازد . فیلم بعدی ،
نفرین ( همچنین به نام های شقایق های سرخ ایسیک – کول ، ۱۹۷۱ ) ، که فیلمی حادثه ای است
ماجرای تجارت هرویین در دهه ی ۱۹۲۰ را تصویر می کند . بسیاری از فیلم های بعدی شمسیف – کشتی سفید ( ۱۹۷۵ )
، در میان مردم ( ۱۹۷۸ ) ، لک لک های سحر خیز ( ۱۹۷۹ ) ، همکاری خود او اقتباس شده اند .
شمسیف همچنین فیلم دوران گلاسنوست ، قرقیزستان در سلطه ی کمونیسم ،
که در پس زمینه ی بزرگداشت روز اول ماه مه در دوران برنژف اتفاق می افتاد و از نمایشنامه ی جنجالی آیتماتف گرفته شده است .
این نمایشنامه نخستین بار در ۱۹۷۳ به صحنه رفته بود .

استودیوی قرقیز فیلم با آن که کوچکترین استودیوی آسیای مرکزی است به داشتن تعدادی کارگردان دیگر مباهات می کند ،
از جمله ، ملیس اوبیکیف ( متولد ۱۹۳۵ ) که در فیلم کوهستان های سفید ( ۱۹۶۴ ) قرقیزستان دوران جنگ داخلی را بازسازی کرده
و دیگری ب . کاراگولف ، با فیلم فریاد پرنده ی در گذرگاه ( ۱۹۹۱ ) که روایتی است
از یک فراری ارتش سرخ به فیلم آیماتف این استودیو تا سال ۱۹۹۰ تنا یک دوربین ساخت اروپا
و فقط یک استودیو با قابلیت ضبط صدا در اختیار داشت . جالب است بدانیم
صنعت فیلم این کشور کوچک ( جمعیت ۶/۴ ) میلیون نفر که در سال ۱۹۹۲ رسما قرقیزستان نام گرفت .
این کشور از چنان مناظر باشکوه و استعدادهای سینمایی برخوردار است که توانسته از عهده ی تدارک
محصولات مشترکی مانند چنگیز خان ، با پنجاه و شش هفته فیلمبرداری و دوازده هزار سیاهی لشگر و سه هزار اسب ، برآید .