سینمای قرقیزستان

تیزر اپیزود فیلم
پخش ویدیو

آشنایی با سینمای قرقیزستان

 
استودیوی قرقیز فیلم در سال ۱۹۴۲ در پایتخت قرقیزستان ، فرونره  ( اکنون بیشکک ) ، 

اکیف در ۱۹۵۸ از انستیتوی سینمای لنینگراد فارغ التحصیل شد اما آموزش فیلمنامه نویسی و کارگردانی را در گوس کینو ادامه داد .
 

سینمای قرقیزستان

سالیوا در جریان اشتراکی شدن مزارع در سال ۱۹۳۰ به دست مسلمانان کشته شد .

 نخستین فیلم سینمایی دراماتیک او ، آسمان کودکی ما ( ۱۹۶۷ ) ، یکی از آثار دوران ساز قرقیزستان شد . 

اکیف در یان فیلم تاثیرات گذر از فرهنگ چادرنشینی در دهه ی ۱۹۲۰ را دراماتیزه کرده است . 

او پس از کارگردانی فیلم عمیقا روانکاوانه ی آسمان کودکی ما ( ۱۹۶۷ ) فیلمی به میراث ( ۱۹۷۰ ) 

در ساخت دیالوگی است میان مردی کهنسال بر لب گور با همسرش . فیلم های دیگر او ، وحشی ( ۱۹۷۴ ) ، حکایتی است

 اسطوره یی در باب دوستی یک پسر با یک گرگ ، و فیلم سیب سرخ (۱۹۷۵) بر اساس رمان معاصری از آیتماتف . 

اما شاهکار اکیف ، نسل یوزپلنگ های برفی ( ۱۹۸۵ ) از حماسه ای شفاهی درباره ی قهرمان فرهنگی قرقیز ، کوشوشاش ، اقتباس شده است 

و مبارزات کوشوشاش در راه نجات ملت خود از دست دشمنان طبیعی و انسانی تا پای مرگ را روایت می کند .

 اکیف این فیلم را با شکوه و جلال افسانه یی ، متناسب با ساختار منظوم دوران قصه به تصویر در آورده است .

 او در سال های اخیرتر با مشارکت قرقیزستان و سوریه فیلمی به نام سراب های عشق  ( ۱۹۸۷ ) ، 

تصویری از رنسانس شرق در خیوه و بخارا در دوران تیموریان ، و همچنین  فیلم چنگیز خان 

( محصول مشترک قرقیزستان / ایتالیا / چین ، ۱۹۹۳ ) را کارگردانی کرده است .

 

سینمای قرقیزستان

بولوتبک ( بولوت ) شمسیف فارغ التحصیل وجیک است و فیلم پایان نامه اش ، مستند

 کوتاهی به نام ماناسچی ( همچنین به نام شاعران ماناس ، ۱۹۶۵ ) ، در ۱۹۶۶ جایزه ی اول جشنواره ی ابرهاوزن را ربود .
 

دومین فیلم کوتاهش ، گله دار ( ۱۹۶۶ ) ، نیز چندین جایزه ی جهانی نصیب او کرد ، اما با نخستین فیلم سینمایی خود ، 

شکیک تفنگ در گذرگاه کوهستانی ( همچنین به نام شلیکی در گذرگاه کاراش ، ۱۹۶۷ ) ، که در آن بازآفرینی تاریخ 

و صحنه های هیجان انگیز پرجمعیت را با استادی کارگردانی کرده بود شهرت شافت . 

این فیلم به زندگی یک دزد اسب در دوران پیش از انقلاب می پردازد . فیلم بعدی ، 

نفرین ( همچنین به نام های شقایق های سرخ ایسیک – کول ، ۱۹۷۱ ) ، که فیلمی حادثه ای است

 ماجرای تجارت هرویین در دهه ی ۱۹۲۰ را تصویر می کند . بسیاری از فیلم های بعدی شمسیف – کشتی سفید ( ۱۹۷۵ )

 ، در میان مردم ( ۱۹۷۸ ) ، لک لک های سحر خیز ( ۱۹۷۹ ) ، همکاری خود او اقتباس شده اند . 

شمسیف همچنین فیلم دوران گلاسنوست ، قرقیزستان در سلطه ی کمونیسم ، 

که در پس زمینه ی بزرگداشت روز اول ماه مه در دوران برنژف اتفاق می افتاد و از نمایشنامه ی جنجالی آیتماتف گرفته شده است . 

این نمایشنامه نخستین بار در ۱۹۷۳ به صحنه رفته بود .
 

سینمای قرقیزستان

استودیوی قرقیز فیلم با آن که کوچکترین استودیوی آسیای مرکزی است به داشتن تعدادی کارگردان دیگر مباهات می کند ،
 

از جمله ، ملیس اوبیکیف ( متولد ۱۹۳۵ ) که در فیلم کوهستان های سفید ( ۱۹۶۴ ) قرقیزستان دوران جنگ داخلی را بازسازی کرده

 و دیگری ب . کاراگولف ، با فیلم فریاد پرنده ی در گذرگاه ( ۱۹۹۱ ) که روایتی است

 از یک فراری ارتش سرخ به فیلم آیماتف این استودیو تا سال ۱۹۹۰ تنا یک دوربین ساخت اروپا 

و فقط یک استودیو با قابلیت ضبط صدا در اختیار داشت . جالب است بدانیم 

صنعت فیلم این کشور کوچک ( جمعیت ۶/۴ ) میلیون نفر که در سال ۱۹۹۲ رسما قرقیزستان نام گرفت .

این کشور از چنان مناظر باشکوه و استعدادهای سینمایی برخوردار است که توانسته از عهده ی تدارک 

محصولات مشترکی مانند چنگیز خان ، با پنجاه و شش هفته فیلمبرداری و دوازده هزار سیاهی لشگر و سه هزار اسب ، برآید .
 
 
ارتباط از طریق واتس اپ
ارسال