ژانر فیلم ها

ژانر فیلم ها

انواع ژانر فیلم ها

بیش تر کسانی که به دیدن فیلم های سینمایی می نشینند و یا آن را برای دیدن انتخاب می کنند و یا بر عکس از دیدن آن اجتناب می ورزند ، در واقع بر اساس مطالعه نقد فیلم ها به این نتیجه نرسیده اند . بلکه آن ها فیلم را بر اساس نوع آن طبقه بندی کرده و خود را عادت داده اند که انتظارات خود را از فیلم های مورد نظر بر اساس این نوع طبقه بندی ویژه شکل دهند . مثلا فیلم ” وسترن ” با اسب سواری و تیر اندازی و هفت تیر کشی همراه است و یک فیلم ” تریلر ” با اکشن سریع در شهر های بزرگ اتفاق می افتد و بعضی فیلم های کمدی ، شخصیت های قصه را در موقعیت خاص ناشی از سوء تفاهم قرار می دهد و غیره . هر یک از این انواع و گونه ها را در واقع می توان به عنوان ژانر متمایزی در نظر گرفت .

ژانر های اصلی بر اساس عرف بین المللی

وسترن ، ترسناک ، موزیکال ، علمی _ تخیلی ، کمدی ، گانگستری و جنایی هستند . سایر رده بندی های ژانری شامل حادثه ای _ ماجراجویی ، پلیسی _ جنایی ( تریلر ) ، حماسی ( درام های تاریخی ) ، جنگی و ملودرام می شوند .
پایه و اساس واژه ژانر به زمان ” ارسطو ” فیلسوف یونانی باز می گردد که در قرن چهارم پیش از میلاد ، درام یا نمایش را به سه نوع تراژدی ، کمدی و ساتیر تقسیم کرد.

ژانر در ادبیات

” ژانر ” یک واژه فرانسوی است که در ادبیات به نوع یا گونه ادبی اطلاق می شود .
ژانر های اصلی کلاسیک در ادبیات عبارت بودند از حماسی ، تراژدی غنایی ، کمدی و هجو که با قرار گرفتن در کنار رمان یا داستان کوتاه ، نوع آن ها را مشخص می کرد . از دوران رنسانس اروپا تا قرن هجدهم میلادی ، ژانر های ادبی با دقت از یک دیگر متمایز بودند و از نویسندگان و مؤلفان انتظار می رفت که بر اساس قوانین و مقررات از قبل تدوین شده بنویسند و از چهار چوب و شکل و اصول و قواعد آن که به طور کلی میان نویسنده و خواننده اثر پذیرفته شده ، تبعیت کنند . به این ترتیب ” ژانر ” به عنوان ابزاری آشنا برای طبقه بندی آثار هنری به کار گرفته شد .

ژانر فیلم ها

ژانر فیلم ها

ژانر در سینما

در مطالعات سینمایی ، ژانر به گروهی از فیلم های سینمایی اطلاق می شود که در مجموعه ای از صفات مشخص و قواعد اساسی روایتی ، سبکی و درون مایه ای ، اشتراک دارند . البته هر فیلمی در یک ژانر مشخص ، می تواند تمام صفات مشخص ژانری یا قواعد آن را نداشته باشند ، ولی حداقل بایستی بعضی از آن ها را دارا باشد . مثلا عناصر آشنای فیلم وسترن ، اسب ، کابوی ، تفنگ ، بیابان های غرب آمریکا و شهرک های چوبی است .
از سال های دهه ۱۹۲۰ که نویسندگی برای فیلم ها به صورت کوتاه و بلند شکل گرفت ، تا دهه بعد که فیلم نامه به مفهوم امروزی به وجود آمد ، مساله ژانر در فیلم ها نسبت مستقیمی با نویسندگی در فیلم نامه پیدا کرد . داستان فیلم در گذشته موضوعی ناچیز بود ، ولی با خرید و حفظ حقوق سینمایی ، پر فروش ترین داستان ها و نمایش نامه های سال روز به روز اهمیت بالاتری یافتند . میل به پیروی از خواست تماشاگران و یا تصور تهیه کنندگان از تمایل تماشاگران موجب تنوع در فیلم ها شد و سفارش جهت نوشتن فیلم نامه های کوتاه و بلند برای نویسندگان بسیار رایج شد .
هالیوود بین دهه های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ شکل گرفت . علاوه بر سایرفعالیت ها ، برای خریدن داستان ها و نمایش نامه های نویسندگان ، قیمت های گزاف پرداخته می شد . در ابتدا تنها توجه به دو گونه یا ژانر بود ؛ یکی کمدی های بزن و بزن یا به اصطلاح ” اسلپ استیک ” و دیگری ” وسترن ” . این دو ژانر هم در اروپا و هم در آمریکا طرفداران فراوان داشتند و بعدا جنبه جهانی یافتند . نویسندگان فیلم نامه که از اروپا و از ” برادوی ” نیویورک وارد لس آنجلس می شدند ، اگر زمینه ای قبلی در این دو نوع فیلم را داشتند ، می توانستند به کار خود ادامه دهند و در غیر این صورت بایستی نوع داستان و یا فیلم نامه خود را جهت استفاده در وقتی دیگر و بر اساس خواست تهیه کننده ، بیگانی می کردند . به این ترتیب دو گونه ” وسترن ” و کمدی توسعه روز افزون یافتند و ” وسترن ” به یکی از چند ژانری که محصول همیشگی صنعت سینما بودند ، تبدیل شد .
در آن سال ها تهیه کنندگان وظیفه داشتند که داستان هایی برای فیلمبرداری آماده کنند که فروش فیلم ها را تضمین کند . در این جا دیگر ذوق و نظر کارگردان مهم نبود . به تدریج انواع دیگر سینمای داستانی مانند تاریخی ، رمانتیک ، مذهبی ، حماسی ، جنگی ، سلحشوری ، داستان های خیالی و احساساتی رایج شد . با ظهور سینمای ناطق ، ژانر موزیکال به یکی از ژانر های مهم تبدیل شد . نویسندگان برنامه های رقص و آواز و نمایش های باشکوه و پر استقبال نیز راهی هالیوود شدند و بعد نوبت به فیلم های ” گانگستری ” رسید که از اوایل دهه ۱۹۳۰ با اقتباس از روی ماجرا های روزنامه ای و واقعی نوشته و ساخته می شد . این ژانر ریشه در نمایش های تئاتری نداشت . به جای دیالوگ های طولانی ، سرعت و قدرت و جود داشت و احساس می شد که صحنه ، واقعی و مربوط به زمان حاضر است . این درست بر خلاف نمایش نامه های اخلاقی آن دوره و یا کمدی های اتاق پذیرایی و داستان های عشقی و فیلم های رقص و آواز بی حرکت بود که در فضای خفه و سر بسته استودیو های اوایل دوره ناطق ساخته می شدند.

 

ژانر فیلم ها

ژانر فیلم ها

در نیمه های دهه ۱۹۳۰ رکورد اقتصادی توجه همگان را به مشکلات اجتماعی جلب کرد و بسیاری از فیلم های آن دوران با سبکی واقع گرایانه نوشته و ساخته شدند که بهترین نمونه های آن ” خشم ” ( فریتس لانگ ) و ” من یک فراری گریخته از غل و زنجیر هستم ” ( مروین له روی ) و بلأخره ” خوشه های خشم ” ( جان فورد ) بود که فیلم نامه آن را ” یونالی جانسون ” بر اساس رمان مشهوری به همین نام از ” جان اشتاین بک ” نوشته بود.
به این ترتیب ملاحظه می شود که بسیباری از ژانر های دوران صامت بدون وقفه در سینمای ناطق ادامه پیدا کردند ، ولی تحولات فنی در صنعت فیلم سازی و نیز تحولات اجتماعی باعث ایجاد ژانر های تازه شده و شاخه های تازه ای در ژانر های قدیمی به وجود آمدند .

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ارتباط از طریق واتس اپ
ارسال