عکاسی ماکرو بخش اول

 

مقدمه

عکاسی ماکرو یکی از شاخه‌های جذاب عکاسی است که به ما امکان می‌دهد جزئیات پنهان و زیبایی‌های دنیای کوچک را با دقت بالا به تصویر بکشیم. این نوع عکاسی به ویژه در زمینه‌های علمی، طبیعت و هنر کاربرد دارد. در این مقاله، به بررسی گام به گام روش‌های عکاسی ماکرو، تجهیزات لازم، تکنیک‌ها و نکات مهم در این زمینه خواهیم پرداخت.

تجهیزات مورد نیاز

دوربین

برای عکاسی ماکرو می‌توانید از دوربین‌های DSLR، دوربین‌های بدون آینه یا حتی برخی از دوربین‌های کامپکت پیشرفته استفاده کنید. مهم‌ترین ویژگی دوربین برای عکاسی ماکرو قابلیت تنظیم دستی فوکوس و دیافراگم است.

لنز ماکرو

لنز ماکرو مهم‌ترین ابزار برای عکاسی ماکرو است. این لنزها دارای فاصله کانونی متغیر و بزرگ‌نمایی بالا هستند که به شما اجازه می‌دهند از نزدیک‌ترین فاصله ممکن به سوژه عکاسی کنید. لنزهای ماکرو با نسبت بزرگ‌نمایی 1:1 یا بیشتر، بهترین گزینه برای عکاسی ماکرو هستند.

سه‌پایه

استفاده از سه‌پایه در عکاسی ماکرو بسیار مهم است. این ابزار به شما کمک می‌کند دوربین را ثابت نگه دارید و از لرزش‌های احتمالی جلوگیری کنید. برای عکاسی ماکرو بهتر است از سه‌پایه‌ای استفاده کنید که ارتفاع آن قابل تنظیم باشد.

فلاش ماکرو و دیفیوزر

نورپردازی مناسب کلید موفقیت در عکاسی ماکرو است. فلاش ماکرو یا رینگ‌فلش بهترین گزینه برای ایجاد نور یکنواخت و بدون سایه است. دیفیوزر نیز به نرم کردن نور و جلوگیری از ایجاد نقاط درخشان و سایه‌های تند کمک می‌کند.

ریموت کنترل و فوکوس‌ریل

استفاده از ریموت کنترل یا تایمر دوربین به کاهش لرزش ناشی از فشردن دکمه شاتر کمک می‌کند. فوکوس‌ریل نیز ابزاری است که به شما اجازه می‌دهد دوربین را به‌طور دقیق و با دقت میلی‌متری به جلو و عقب حرکت دهید تا فوکوس دقیقی داشته باشید.

تکنیک‌های عکاسی ماکرو

انتخاب سوژه

انتخاب سوژه مناسب اولین گام در عکاسی ماکرو است. سوژه‌های رایج در عکاسی ماکرو شامل گل‌ها، حشرات، بافت‌ها و اجسام کوچک هستند. توجه کنید که سوژه شما در نور مناسب و بدون حرکت باشد.

تنظیم دیافراگم

در عکاسی ماکرو، عمق میدان بسیار کم است. برای کنترل عمق میدان، از دیافراگم‌های باز (عدد f کوچک) استفاده کنید. البته باید تعادل بین عمق میدان و وضوح تصویر را حفظ کنید.

فوکوس دستی

در عکاسی ماکرو بهتر است از حالت فوکوس دستی استفاده کنید تا بتوانید دقیقاً بر روی جزئیات سوژه تمرکز کنید. استفاده از فوکوس‌ریل نیز می‌تواند به دقت بیشتر کمک کند.

نورپردازی

نورپردازی مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل در عکاسی ماکرو است. از نور طبیعی یا فلاش‌های تخصصی ماکرو استفاده کنید. دیفیوزر‌ها نیز به نرم و یکنواخت کردن نور کمک می‌کنند و از ایجاد سایه‌های سخت جلوگیری می‌کنند.

پس‌زمینه مناسب

پس‌زمینه ساده و یکنواخت به برجسته‌سازی سوژه کمک می‌کند. از پس‌زمینه‌های شلوغ و پرجزئیات خودداری کنید زیرا ممکن است حواس بیننده را از سوژه اصلی پرت کند. استفاده از کاغذهای رنگی یا پارچه‌های ساده به عنوان پس‌زمینه می‌تواند مفید باشد.

مراحل گرفتن عکس ماکرو

آماده‌سازی تجهیزات

ابتدا دوربین، لنز ماکرو، سه‌پایه و فلاش خود را آماده کنید. مطمئن شوید که باتری دوربین شارژ و کارت حافظه فضای کافی دارد. تجهیزات را به محل عکاسی منتقل کنید.

انتخاب سوژه و محل

سوژه خود را انتخاب کرده و محلی مناسب با نور کافی پیدا کنید. اگر در فضای باز عکاسی می‌کنید، توجه کنید که باد و عوامل محیطی می‌توانند بر روی سوژه تأثیر بگذارند.

قرار دادن دوربین بر روی سه‌پایه

دوربین را بر روی سه‌پایه قرار دهید و مطمئن شوید که ثابت است. این کار به جلوگیری از لرزش دوربین و تار شدن عکس کمک می‌کند.

تنظیم فوکوس

از حالت فوکوس دستی استفاده کنید و با دقت بر روی جزئیات سوژه فوکوس کنید. از فوکوس‌ریل برای دقت بیشتر استفاده کنید. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا فوکوس دقیق‌تری بر روی جزئیات کوچک داشته باشید.

تنظیم نورپردازی

نورپردازی را تنظیم کنید. اگر از فلاش استفاده می‌کنید، دیفیوزر را بر روی فلاش نصب کنید تا نور یکنواخت و نرم فراهم شود. اگر از نور طبیعی استفاده می‌کنید، از بازتابنده‌ها برای هدایت نور استفاده کنید. می‌توانید از کاغذ سفید یا پارچه برای بازتاب نور به سمت سوژه استفاده کنید.

تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر

دیافراگم را تنظیم کنید تا عمق میدان مناسبی داشته باشید. سرعت شاتر را نیز تنظیم کنید تا تصویر شما به‌خوبی نوردهی شود. ممکن است نیاز باشد از حالت اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر استفاده کنید. در صورت استفاده از فلاش، مطمئن شوید که سرعت شاتر با فلاش همگام است.

گرفتن عکس

دکمه شاتر را به آرامی فشار دهید تا عکس گرفته شود. می‌توانید از تایمر خودکار یا ریموت کنترل استفاده کنید تا از هر گونه لرزش جلوگیری شود. چندین عکس با تنظیمات مختلف بگیرید تا بهترین نتیجه را بدست آورید.

بازبینی و ویرایش عکس

پس از گرفتن عکس، آن را بازبینی کنید و اگر لازم بود، تنظیمات را تغییر داده و دوباره عکاسی کنید. بعد از اتمام عکاسی، عکس‌ها را به نرم‌افزار ویرایش تصویر منتقل کنید و تنظیمات نهایی مانند کنتراست، روشنایی و اشباع رنگ‌ها را انجام دهید.

نکات تکمیلی برای عکاسی ماکرو

صبوری و تمرین

عکاسی ماکرو نیاز به صبر و تمرین دارد. ممکن است در ابتدا عکس‌های شما به‌طور کامل موفقیت‌آمیز نباشند، اما با تمرین و تجربه می‌توانید مهارت‌های خود را بهبود بخشید. به یاد داشته باشید که جزئیات دقیق نیاز به دقت و زمان دارند.

استفاده از زوم دیجیتال

برخی دوربین‌ها دارای زوم دیجیتال هستند که به شما اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به تغییر لنز، به سوژه نزدیک‌تر شوید. البته باید توجه داشته باشید که استفاده از زوم دیجیتال می‌تواند باعث کاهش کیفیت تصویر شود.

عکاسی در شرایط مختلف

عکاسی ماکرو را در شرایط نوری و محیطی مختلف امتحان کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا تجربه‌های متنوعی کسب کنید و با چالش‌های مختلف آشنا شوید. مثلاً عکاسی در نور طلایی صبح یا عصر می‌تواند نتایج جذابی داشته باشد.

تجربه با ترکیب‌بندی

ترکیب‌بندی در عکاسی ماکرو بسیار مهم است. سعی کنید ترکیب‌های مختلف را امتحان کنید و از قانون یک‌سوم برای قرار دادن سوژه در کادر استفاده کنید. همچنین، تغییر زاویه عکاسی می‌تواند به عکس شما جلوه‌ای متفاوت بدهد. ترکیب‌بندی خلاقانه می‌تواند تأثیر زیادی بر زیبایی و جذابیت عکس داشته باشد.

استفاده از پس‌زمینه‌های خلاقانه

از پس‌زمینه‌های خلاقانه و رنگارنگ برای برجسته‌سازی سوژه خود استفاده کنید. می‌توانید از کاغذهای رنگی، پارچه‌ها و حتی محیط‌های طبیعی برای ایجاد پس‌زمینه‌های جذاب استفاده کنید. همچنین، تغییر پس‌زمینه می‌تواند جلوه‌های متفاوتی به عکس شما ببخشد.

استفاده از تکنیک فوکوس‌استکینگ

یکی از تکنیک‌های پیشرفته در عکاسی ماکرو، استفاده از فوکوس‌استکینگ است. در این تکنیک، چندین عکس با فوکوس‌های مختلف از سوژه گرفته می‌شود و سپس این تصاویر با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص ترکیب می‌شوند تا عمق میدان بیشتری ایجاد شود. این تکنیک به ویژه برای عکاسی از سوژه‌هایی که عمق زیادی دارند، بسیار مفید است.

عکاسی ماکرو از جمله عکاسی های رایج محسوب می شود که به راحتی قابل دسترس است و عکاسی بسیار وسیعی است . عکاسان حرفه ای می توانند با عکاسی ماکرو از برگ ها ، گل ها ، حشرات و با کنترل کامل نورپردازی از عکاسی بسیار لذت ببرند.

دوستداران طبیعت نیز می توانند ساعت ها در بیرون وقت بگذرانند  و به جستجوی گنج های پنهان در میان برگ ها و گل ها بپردازند . در مکان های صنعتی و خارج از طبیعت نیز می توان با عکاسی ماکرو عکس های صنعتی خیره کننده ای را ثبت کرد.

 بزرگنمایی

عکاسی ماکرو به سایز سوژه شما و سنسورهای دوربینتان بستگی دارد. اگر سوژه شما یک اینچ است و طرح ریزی برای سایز اصلی “life-size” انجام شده ، سنسور دوربین هم باید برای یک اینچ باشد . یک شی که یک اینچ را پر می کند ، نتیجه آن عکس های بیشتر است.

وقتی که مطرح شده است که از سوژه با مقیاس اصلی و با سنسور عکاسی شود، در واقع بزرگنمایی ۱:۱ مد نظر است. اگر که مطرح شود که از سوژه با نصف سایز اصلی آن عکسبرداری شود ، بزرگنمایی در این حالت ۱:۲ است . نتیجه آن عکس های بیشتر است.

با بزرگنمایی ۱:۱۰ یا کمتر ، دیگر عکاسی شما عکاسی ماکرو محسوب نمی شود.

فاصله کاری

در واقع فاصله بین دوربین از جلوی لنز شما تا سوژه است . طولانی ترین فاصله کاری ، برای این است که از سوژه دور بمانید . بهترین لنزهای ماکرو ، همان طوری که انتظار دارید ، دارای فاصله کاری زیادی هستند . – یک یا بیشتر – . فاصله کاری با افزایش فاصله کانونی لنز ، افزایش می یابد.

Nikon 200mm f/4 و Canon 180mm f/3.5  دو نمونه از لنزهای ماکرو هستند که فاصله کاری زیادی و به طبع فاصله کانونی بیشتری دارند.

همیشه با افزایش فاصله کاری ، بزرگنمایی شما کاهش می یابد.

برای مثال در بزرگنمایی ۱:۴ ، نیازی نیست که خیلی به سوژه نزدیک شوید ، مانند فاصله ای که برای عکاسی در بزرگنمایی ۱:۱ نیاز است.

فاصله کاری به موردی به نام “حداقل فاصله فکوس” بستگی دارد که فاصله بین سنسور دوربین و سوژه شماست . اگر در تنظیمات دوربین حداقل فاصله فکوس را روی ۱۰ اینچ تنظیم کنیم کامپکت دوربین / لنز روی طول ۸ اینچ قرار میگیرد ، پس فاصله کاری شما ۲ اینچ خواهد بود.

همیشه بهتر است که به دنبال لنزهایی باشید که دارای فاصله کاری زیادی هستند . در این حالت شما به سوژه خیلی نزدیک نمی شوید.

 DSLRها یا Mirrorless

برای عکاسی ماکرو ، هم DSLR و هم Mirrorless ها برای کار عالی هستند.

اگر به دنبال گزینه های بومی کوه هستید ، DSLR ها برای انتخاب های بزرگ و لوازم جانبی آن بسیار مناسب هستند. اگر که از آداپتور استفاده می کنید، دوربین های Mirrorless کمی بهتر از DSLR ها هستند.

هر چند که لنزهای مدل G نیکون بدون حلقه آداپتو هستند ممکن است کمی موقع استفاده اذیت کنند چون شاید نتوانید به خوبی مقادیر دیافراگم را با هم تنظیم کنید . داشتن مانیتو LCD برای تصویر زنده بسیار مفید است چون کمک می کنید تا شما بازخورد واقعی تصویر را در فریم داشته باشید . کوچکترین حرکت دست در عکاسی ماکرو میتواند تغییرات بزرگی را در ترکیب به وجود آورد.

فریم کامل و کراپ سنسور

اگر هدف شما این است که عکس هایی با بیشترین بزرگنمایی ممکن داشته باشید دوربین های فریم کامل بسیار برای عکاسی مناسب هستند . حتی Nikon D810 با ۳۶ مگاپیکسل نمیتواند بزرگنمایی مناسبی به نسبت Nikon D7200 با ۲۴ مگاپیکسل را داشته باشد. دلیل آن ساده است چون پیکسل های D7200 کوچکتر است.

با عکاسی ماکرو ، بیشترین تراکم پیکسل بستگی به بیشترین بزرگنمایی از سوژه دارد. بزرگترین سنسور D810 دارای کمترین پیکسل در هر میلیمتر است نسبت به D7200 ، به غیر اینکه مجموع پیکسل های آن بیشتر است . در بسیاری از ژانرهای عکاسی، پیکسل های درشت مورد قبول هستند.

با عکاسی ماکرو ، کوچکترین پیکسل ها به سمت بزرگنمایی زیاد می روند ، که باز هم به سایز سنسور برمی گردد.

در ابتدا گفته شد که ، دوربین هایی با سنسور بزرگ قطعا مزایای بیشتری دارند . نمایشگرهای وسیع آن ها به فکوس کمک می کند ، به صورت کلی کنترل بیشتری به روی مدل خواهید داشت  و بسیار مهم است اگر عکس هایی که می گیرید دارای بزرگنمایی زیاد نباشند.

از دوربین های فریم کامل استفاده کنید که برای کیفیت عکس بسیار مفید هستند.

برای مثال ، شما قطعا نمی خواهید که به یک خرچنگ خیلی نزدیک شوید.

چون در هر صورت در تصویر نهایی شما یک خرچنگ حضور دارد . در این شرایط ، سنسور های بزرگ با بیشترین تعداد پیکسل مانند D810 به شما عکس های واقعی تری را نسبت به سنسور کوچکی مانند D7200 می دهد . با این که D7200 پیکسل های بیشتری در هر میلیمتر دارد . پس ، به طور کلی فول فریم های DSLR برای عکاسی ماکرو مناسب ترند.

 

Canon و Nikon

معمولا برای همه نوع عکاسی ، Canon و Nikon ( و بقیه ) از نظر کیفیت بسیار به هم نزدیک هستند. قطعا با هم تفاوت هایی دارند ، اما این تفاوت ها به جریان کاری و نوع استفاده از آن ها بر می گردد که عکاسی ماکرو کمی متفاوت است.

نمی خواهیم خیلی بحث جنجالی داشته باشیم ، اما Canon DSLR بسادگی برای عکاسی ماکرو به خوبی Nikon نیستند . این نکته هیچ امتیازی از دوربین های شگفت انگیز Canon و لنزهای فوق العاده آن که مطمئنا از بندهای دیگر بهترند کم نمی کند . در واقع ، یک دلیل بسیار هست که دوربین های Canon برای عکاسی ماکرو مناسب نیستند.

محاسبات دیافراگم

اگر برای فکوس بیشتر نزدیک شوید ، اتفاقات جالبی برای دیافراگم لنز می افتد . حتی دیافراگم فیزیکی داخل لنز هم دارای سایز ثابتی است ، دیافراگم شروع به کوچک شدن به اندازه ای می کند که شما می خواهید با فکوس به آن نزدیک و نزدیکتر شوید . این اتفاقی است که هرگز برای عکاسی معمولی قابل توجه نیست.

این نکته زمانی که افکت ها شروع می شوند تا فوکوس به سایز واقعی برسد قابل مشاهده است . بنابراین ، در بزرگنمایی ۱:۱، دیافراگم لنز می تواند سایز فیزیکی مشابهی را در f/11 داشته باشد . پس ، چه دیافراگمی برای دوربین نیاز است ؟

در واقع ، سایز فیزیکی دیافراگم (f/11 ) یا دیافراگم مدل دیگری مانند (f/22) کدام صحیح است . مهم است که از دیافراگم مناسب اطلاع داشته باشید برای مثال f/22 انتخاب شد . از طرفی ، تنظیمات شما مثلا f/11 ، ISO 100 و سرعت شاتر ۱/۱۰۰ است.

نحوه فوکوستان بر روی سوژه را تحت تاثیر قرار می دهد . با مطالعه تنظیمات ضروری دیافراگم روی f/22 قرار می گیرد . طرف دیگر سکه ، دوربین های Canon هستند که سایز فیزیکی دیافراگم آن ها f/11 است و برای استفاده در عکاسی ماکرو بسیار سخت هستند.

امکان اینکه از دوربین Canon استفاده کنید هست ، ولی ممکن است که زمان بیشتری ببرد و کمی برای تنظیمات گیج کننده باشد . بخصوص هنگامی که می خواهید بزرگنمایی را برای عکاسی تغییر دهید.

عمق میدان

برای بیشتر عکاسی ها ، فضای عادی برای فکوس جایی بین پنج فوت تا بی نهایت خواهد بود. در این فاصله، دیافراگم f/11 یا f/8 برای صحنه های عمیق مناسب است . برخی موارد شاید خارج از فکوس باشند ولی باید آن ها را دید و شناسایی کرد.

با این حال، وقتی که به نزدیک لنز ها فکوس می کنید، کوچکترین ذره در عمق هم دیده می شود. با همان تنظیمات دیافراگم ، عمق میدان ممکن است که چنان کوچک شود که کل سوژه در فکوس کامل قرار بگیرد. در عکاسی ماکرو ، مخصوصا این نکته می تواند بسیار بزرگ شود.

این به این معنی است که شما قادر نخواهید بود در یک زمان سر و پهلو را حتی اگر چند میلیمتر فاصله داشته باشند را با هم داشته باشید . عمق میدان باریک منجر به یک مشکل در عکاسی ماکرو می شود و آن هم کم نور بودن است . ابتدا ، در فاصله های نزدیک، خود دوربین مانع بخشی از نوری می شود که برای سوژه نیاز دارید . همیشه فلش دوربین ممکن است که در زاویه مناسب برای تصویرسازی قرار نداشته باشد.

بنابراین برای اینکه ارتعاشهای ذاتی در عکاسی ماکرو جبران شود ، بهتر است که شما سرعت شاتررا نسبت به حال های معمول بالا ببرید . با اضافه کردن این عوامل دیافراگمتان بینهایت کوچک می شود و به سرعت عکس هایتان را در وسط روز می توانید داشته باشید.

فکوس کردن

در بزرگنمایی های بالای عکاسی ماکرو ، مقدار سوژه تان بیشتر از چند میلیمتر نخواهد بود. حتی در f/32 ، حتی لرزش میلیمتری دستان شما نیز اثر گذار است . شما باید عکس ها را در بین نفس ها و ضربان قلبتان شکار کنید ، در غیر این صورت چیزی برای فوکوس نخواهید داشت.

حتی سیستم های فکوس اتوماتیک هم در جدیدترین DSLR ها نمی توانند لرزش های دست را جلوگیری کنند . تلاش برای استفاده از هر یک از حالت های اتوماتیک فکوس خسته کننده است . به خصوص برای بزرگنمایی ۱:۱ ، اگر به جای نگه دارنده ها از سه پایه استفاده کنید، دیگر نیازی به دستورالعمل ها نیست.

قطعا فوکوس دستی در فاصله های ماکر ۱:۱ انجام می شود . زیرا فوکوس های اتوماتیک در هر دوربینی نمی تواند به خوبی حرکات دست را کنترل کند . بسیاری از عکاسان از فوکوس های دستی درست برای عکس های ماکرو استفاده می کنند.

آن ها دوربین را به صورت پیوسته ثابت نگه می دارند و در چرخش به راست و چپ تمرکز می کنند و در لحظه مناسب عکس می گیرند . هر چند که فکوس دستی برای عکس های غیر ماکرو نیز بهترین روش است، اما برای عکس های ماکرو بدون نگه دارنده نمی شود کار کرد. بهترین روش برای کار با نگهدارنده ها تنظیم لنز ماکرو در فاصله فکوس است که معمولا ۱:۱ است و سپس موقعیت حلقه فکوس را ترک می کنند.

برای فوکوس ، به آرامی دوربین را به جلو و عقب حرکت دهید حال یا با چسباندن یا استفاده از مونوپاد، شاید چند میلیمتر تغییر منظره بهتری را داشته باشد . هر چند این خیلی عالی نیست ، اما %۵۰ برای عکس های ۱:۱ که در آن حشراتی که پرواز می کنند سرعت عکسبرداری بیشتر است . برای بهتر شدن کار از سه پایه استفاده کنید.

ترکیب بندی

بدیهی است که حتی در عکاسی ماکرو نیز یک اصول ترکیب بندی خوشایند مانند عکس های معمولی است. هنوز هم مهم است که وزن ترکیبات داخل فریم متعادل باشد . برای مثال ، شما باید جزئیات فرعی را از فریم حذف کنید همانطور که در نوع های دیگر عکاسی به آن می پردازید.

برای عکاس ماکرو شدن و آموزش عکاسی ماکرو ، بسیاری از جوانب برای ترکیب بندی هست که بیشتر از آنچه که بنظر می رسند ، برجسته اند . مانند: پس زمینه ، زوایا ، رنگ ها و نحوه نمایش سوژه  که در این مقاله برای  آموزش عکاسی ماکرو  به شما آموختیم.

نتیجه‌گیری

عکاسی ماکرو یک هنر جذاب و هیجان‌انگیز است که به شما امکان می‌دهد تا دنیای کوچک اطراف خود را به شکلی بزرگ و شگفت‌انگیز به نمایش بگذارید. با استفاده از تجهیزات مناسب، تکنیک‌های صحیح و صبر و تمرین، می‌توانید عکس‌های ماکرو فوق‌العاده‌ای بگیرید.

به خاطر داشته باشید که عکاسی ماکرو نیاز به دقت و توجه به جزئیات دارد و هر چه بیشتر تمرین کنید، مهارت‌های شما در این زمینه بهبود خواهد یافت. امیدوارم این راهنما به شما کمک کند تا بتوانید عکس‌های ماکرو زیبایی خلق کنید و از این هنر لذت ببرید.

شما میتوانید ادامه عکاسی ماکرو را در صفحه “چگونه عکس ماکرو بگیریم” بخوانید.